امکان‌سنجی استفاده از کویل داخلی در رآکتور ترکیبی بیوگاز با هدف افزایش تولید بیوگاز (شهرستان خوی)

نوع مقاله : علمی ترویجی

نویسنده

کارشناس ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جلفا، آذربایجان شرقی، منطقه ارس

چکیده

در این مقاله به امکان‌سنجی استفاده از آبگرمکن بیوگازسوز برای گرم‌کردن یک کویل داخلی در ساختمان یک رآکتور ترکیبی بیوگاز به‌منظور افزایش تولید بیوگاز پرداخته شده است. در طراحی رآکتور ترکیبی از سه تجهیز استفاده شده است. از همزن مکانیکی برای همگن‌کردن خوراک برای افزایش بازده، از سرپوش گازی برای جمع‌آوری بیوگاز مخزن خروجی و از کویل داخلی برای گرم‌کردن محتویات داخل رآکتور برای افزایش تولید استفاده شده است. ظرفیت کلی رآکتور که همان میزان بارگیری اولیه می‌باشد، 12 تن پهن تازة گاو و آب می‌باشد که با نسبت 1 به 1 ترکیب شده‌اند، و از آن پس روزانه 80 کیلوگرم می‌باشد. براساس محاسبات نرم‌افزاری میزان گاز تولیدی در حالت متعارف و بدون تجهیز برابر 1023 لیتر در روز است. با به‌کار بردن همزن، سرپوش و کویل به‌ترتیب 40، 20 و 110 درصد افزایش تولید نسبت به مدل ساده را داراست. نتایج علمی نشان می‌دهد که بیوگاز تولیدشده کمتر از مقدار مورد نیاز برای مصرف است و مقدار 123 لیتر کسری در هر روز را نشان می‌دهد. بنابراین استفاده از کویل با گرمکن بیوگازسوز در منطقة آب‌وهوایی مورد مطالعه (شهرستان خوی) مقرون به‌صرفه نیست.

کلیدواژه‌ها


[١] آذریکیا، م.، م. اشجاری. "فنآوری بیوگاز و ارایه پیشنهادهای عملی جهت توسعه گسترده آن از طریق آموزش هدفمند و برنامهریزی"، مهندسی مکانیک، س. ۲۳ ،ش. ۹۴ ،اردیبهشت ۱۳۹۳.
[٢] آذریکیا، م. طراحی رآکتورهای ترکیبی بیوگاز، تهران: اندیشگان، ١٣٩٥.
[٣] آذریکیا، م.، م. اشجاری. "طراحی یک واحد تولید کننده گاز زیستی خانگی روستایی مجهز به سرپوش و همزن و بررسی آن از نظر حفاظت از محیط زیست و صرفهجویی در انرژی"، دومین کنفرانس بین المللی محیط زیست، ١٣٩٤.
[٤]ساسه لودویک،تاسیسات واحدهای بیوگاز، ترجمه نجف پورقاسم، دانشگاه امیرکبیر، ١٣٧٤.
[٥] طباطبایی، م.، محاسبات تاسیسات ساختمان، چاپ ١٦ ،تهران: روزبهان، ١٣٩٢ .
[٦] عمرانی، ق.، م صفا، ف. گلبابایی. "بررسی کارایی همزن مکانیکی از نوع پارویی ویژه دستگاه های بیوگاز به مدل چینی"، محیطشناسی، .٢٦-١٩ .ص، ١٣٨٤ ،٤٠ .ش، ٣٢ .س
[٧] عبدلی، م. بیوگاز روش ساخت قدم به قدم یک دستگاه بیوگاز چینی روستایی، جهاد دانشگاهی دانشکدة بهداشت دانشگاه تهران، ١٣٦٣.